می دونی بعضی روزا دیگه

. . . نه خاطــــره

. . . نه بـــــغض

نه اشکـــــــــــــ . . .
هیچ کدوم دردی ازت دوا نمی کنه

می شینی و زل می زنی یه گوشه

زانوهاتو بغـــــــــل می کنی

و با خودت میگی


دیگــــــــــــــه زورمـــــــــــــ نمی رســــــــــــه

      بی تو بودن را معنا می کنم با تنهایی و

آسمان گرفته

آسمان پر باران چشم هایم

بی تو بودن را معنا می کنم با شمع ,

با سوزش ناگریز شمعی بی پروانه

بی تو بودن را چگونه میتوان تفسیر کرد

 وقتی که بی تو بودن خیلی دشوار است

 


پــــــــــــــدر

این روزها من

خدای سکوت شده ام

خفقان گرفته ام تا

آرامش اهالی دنیا

خط خطی نشود...

اینجا زمین است

اینجا زمین است رسم آدمهایش عجیب است

اینجا گم که میشوی

بجای اینکه دنبالت بگردنن
فراموشت میکندد.........

      بعضی وقتها خیلی تنها می شم ...
غمگین می شم ...

دلم تنگ می شه ...

واسه همه چی...

واسه همه اونایی که یه روزی توی ذهنم ودلم بودند...

یه وقتهایی کم می یارم با همه قدرتی که دارم کم میارم ...

دلم میخواد گریه کنم اما قدرتش رو ندارم...

تموم صورتم درد می گیره ...

اما فقط چند تا قطره اشک ...

دلم می خواد قدم بزنم ...

گریه کنم ...

یکی هم باشه که گوش کنه...

دنیا بعضی وقتها آدامها رو زجر می ده...

غصه دار می کنه ...

خدایا...

دردم می دانی و چاره اش نمی کنی...؟؟

      دیدم دلم گرفته

    هوای گریه دارم

        تو این غروب غمگین

            دور از رفیق و یارم

****
                دیدم دلـــــــــم گرفته

                    دنیا به ایــــن شلوغی

                        ایــــن همــــه آدم امـــا

                            مـــــن کسی رو ندارم

****
                            دیـــدم غــــروبه اما

                        نه مثل هر غروبی

                    پهنای آسمونو

                هرگز ندیده بودم

        از غم به این شلوغی

****

دیدم که جاده خسته س

    از این که عمری بسته س

        اونم تمام حر فاش

            یا از هجوم بارون

                یا از پلی شکسته س

                    اونم تمام راه هاش

                        یا انـــــتها نـــــــداره

                            یا در میو نه بسته س
****
                        من و غروب و جاده

                    رفتیم تا بی نهایت

                از دست دوری راه

            یکی نداشت شکایت

****
        گم شدیم از غریبی

    من و غروب و جاده

از بس هوا گرفته

    از بس که غم زیاده


****

        پر از غبار غم بود

            هر جا نگاه می کردی

                کی داشت خبر که یک روز

                    مـــیری کـــــه بــــر نـــــگردی

دلتنگی چه حس بدی است....


تنهایی چه حس بدی است


کاش...


پاره ای ابر میشدم


دلم مهربانی می بارید


کاش نگاهم شرار نور میشد


اشتی میدادش

و

که دوست داشتن چه کلام کاملی است

و

من...


چقدر دلم تنگ دوست داشتن است!

دنيا رابد ساختند

كسي را كه دوست داري.دوستت ندارد

كسي را كه تو را دوست دارد.تو دوستش نداري

اما كسي كه تو دوستش داري.و او هم تو را دوست دارد

                به رسم آيين زندگاني به هم نميرسند

                  واين رنج است

دین راهگشا بود و تو گمگشتۀ دینی
تردید کن ای زاهد اگر اهل یقینی

آهو نگران است، بزن تیر خطا را
صیاد دل از کف شده! تا کی به کمینی؟